معنی داد دهنده در لغت نامه دهخدا

منصف. (دهار). عادل. عدل. (منتهی الارب). عدالت ورزنده

معنی داد دهنده - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(خوا / خا دی دَ / دِ)

دارندۀ داد. حامی عدالت. نگهدارعدل، دادخواهنده. فریادخواه از کسی

(خوَرْ / خُرْ دَ / دِ)

که دام نهد. که دام گسترد. که دام کشد. که تعبیۀ دام کند:
دشمن نهاده دام که تا صید او شوی
ز اقبال شاه دام نهنده بدام تست.
سعدی

(خُ)

مال ده:
مر حاشیۀ شاه جهان را و حشم را
هم مال دهنده ست و هم مال ستان است.
منوچهری.
و رجوع به مال ده شود

(اَ)

که وام دهد. وامده

رای دهنده ویچرتار

یاری دهنده